Υπό κανονικές συνθήκες δεν θα έγραφα αυτό το άρθρο, αλλά υπάρχουν τόσοι πολλοί που επισκέπτονται αυτόν τον ιστότοπο και που είναι καινούργιοι στην Περμακουλτούρα, που νομίζω ότι θα είναι χρήσιμο.

Η εδαφοκάλυψη "κόψε - ρίξε" (chop and drop) μπορεί να θεωρηθεί βασική δεξιότητα για την Περμακουλτούρα. Είναι αρκετά απλό:

Βρες ένα φυτό που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως εδαφοκάλυψη και κόψε τα φύλλα ή μέρη του φυτού. Κατόπιν, ρίξε τα φύλλα στο έδαφος και φύγε.

Είναι πραγματικά τόσο εύκολο. Υπάρχουν κάποια πιο λεπτά σημεία που πρέπει να επεξεργαστώ λίγο.

Τι φυτά μπορώ να χρησιμοποιήσω;

Σχεδόν κάθε φυτό κάνει. Ο στόχος είναι να καλύψει και να εξοντώσει τα λιγότερο επιθυμητά φυτά (ζιζάνια), αλλά θέλουμε επίσης τα μέρη του φυτού να σαπίσουν αρκετά γρήγορα και να γίνουν μέρος του εδάφους που χτίζουμε. Τα ξυλώδη μέρη των φυτών θα κάνουν  περισσότερο χρόνο να διασπαστούν σε ένα εύκρατο κλίμα και καλύτερα να αποφεύγονται, εκτός αν τα ψιλοκόψουμε πρώτα. Σε ένα υγρό τροπικό κλίμα, τα ξυλώδη διασπώνται πολύ γρήγορα που είναι μια καλή επιλογή για εδαφοκάλυψη. 

Είναι κάποια φυτά καλύτερα από άλλα;

Οποιοδήποτε φυτό που θεωρείται "Δυναμικός Συσσωρευτής" είναι ιδανικό για εδαφοκάλυψη. Αυτά τα φυτά συσσωρεύουν μέταλλα και θρεπτικά συστατικά από βαθιά στο έδαφος και υπέδαφος. Η χρήση τους ως εδαφοκάλυψη επιτρέπει να διατεθούν αυτά τα θρεπτικά συστατικά στα πιο ρηχά ριζωμένα φυτά. Τα φυτά που συσσωρεύουν άζωτο, είναι επίσης εξαιρετικά χρήσιμα, καθώς αυτά σαπίζουν θα παρέχουν επιπλέον άζωτο στα γύρω φυτά.

Πότε πρέπει να κόψω και να ρίξω;

Ο χρόνος είναι ζωτικής σημασίας. Ο γενικός κανόνας είναι να κόβουμε και να ρίχνουμε όταν οι βροχοπτώσεις υπερβαίνουν την εξάτμιση. Αυτό σημαίνει ότι θα κόψουμε τα φυτά αμέσως μόλις έρθει η εποχή των βροχών. Πολλά μέρη στον κόσμο έχουν μια "ξηρή περίοδο" και μια "υγρή περίοδο". Λίγο πριν ξεκινήσει η βροχή ή η βροχερή εποχή είναι η ώρα να βγούμε και να κόψουμε και να βγάλουμε τα φύλλα. Η υγρασία θα βοηθήσει στη διατήρηση της εδαφοκάλυψης στη θέση της και θα επιταχύνει τη διαδικασία αποσύνθεσης. Εάν τεμαχίσουμε στην ξηρή εποχή, το φυτικό υλικό θα στεγνώσει και θα αργήσει πολύ η αποσύνθεση του, στην καλύτερη περίπτωση ή μπορεί να γίνει ένας σημαντικός κίνδυνος πυρκαγιάς στη χειρότερη περίπτωση.

Ένα άλλο πράγμα που πρέπει να εξετάσουμε είναι το χρονοδιάγραμμα που έχει να κάνει με το ίδιο το φυτό που θέλουμε να κόψουμε. Αν είναι από αυτά που ενδεχομένως προσπαθούμε να μειώσουμε στο χώρο μας, τότε θα πρέπει να κόψουμε και να ρίξουμε ακριβώς πάνω στην άνθιση και πριν κάνουν σπόρο. 

Πολλά από τα φυτά που προσπαθούμε να θέσουμε σε μειονεκτική θέση είναι πρώιμα φυτά "διαδοχής", κοινώς"ζιζάνια". Αυτά τα φυτά αναπτύσσονται καλά σε μια περιοχή, επειδή το έδαφος είναι τόσο φτωχό ώστε τίποτα άλλο δεν ευδοκιμεί. Αυτά τα φυτά είναι συχνά σταθεροποιητές αζώτου και / ή δυναμικοί συσσωρευτές.  Σε μια φυσική διαδοχή, αυτά τα φυτά που είναι "πρωτοπόροι" θα έρθουν και θα εγκατασταθούν σε μια περιοχή. Σε πολλές γενιές, μετά την επαναλαμβανόμενη γέννηση και θανάτου αυτών των φυτών και καθώς το έδαφος χτίζεται, άλλα φυτά θα πάρουν σιγά - σιγά την θέση τους στον χώρο.

Με το "κόψε - ρίξε", επιταχύνουμε αυτή τη διαδικασία. Βοηθάμε τη γη και το έδαφος να προχωρήσουν γρήγορα. Χτίζουμε έδαφος, ευνοώντας τα επιθυμητά φυτά και μειώνοντας τα λιγότερο επιθυμητά φυτά. Τα ζιζάνια, τα οποία κόψαμε στο επίπεδο του εδάφους, εξακολουθούν να έχουν ζωή. Θα βάλουν όλη τους την ενέργεια στην ανάπτυξη και πάλι. Στη συνέχεια, λίγο πριν ρίξει σπόρο, το ξανακόβουμε. Μετά από δυο - τρείς φορές τα ζιζάνια τελικά πεθαίνουν. Οι βαθιές ρίζες σαπίζουν στη θέση τους, η οποίες χτίζουν ακόμα περισσότερο το έδαφος και παρέχουν γρήγορες οδούς άνθρακα για την επέκταση των ριζών των άλλων επιθυμητών φυτών και των μυκητιακών - μυκηλιακών δικτύων.