Η Παροιμία του Holmgren για αυτήν την Αρχή: Άφησε τη φύση να πάρει την πορεία της.
Αυτή η αρχή έχει χωρίζεται σε δύο επίπεδα: ηθική και οικονομική. Ας ξεκινήσουμε με την ηθική.
Για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα υπήρξαν και εξακολουθούν να υπάρχουν αρκετοί μη ανανεώσιμοι πόροι που έχουν εξαντληθεί είτε εντελώς είτε στο σημείο που θα χρειαστούν εκατοντάδες έως χιλιάδες χρόνια για την ανασύσταση τους. Τα πιο κοινά που έρχονται στο μυαλό είναι τα βροχοδάση και οι υδροφορείς γλυκού νερού. Για να μην αναφέρουμε και τα εκατοντάδες είδη πανίδας που έχουν εξαφανιστεί για πάντα. Κι όλα αυτά γιατί έχουμε φτάσει σε ένα σημείο που δεν κάνουμε πίσω προκειμένου να σωθεί ένα είδος, αν αυτό δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα μας. Αν εξ αρχής φροντίζαμε το περιβάλλον, ποιός ξέρει; λογικά δεν θα είχαμε φτάσει εδώ. Άποψη μου λοιπόν, όσον αφορά την ηθική βάση, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε και να αξιολογήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τους ανανεώσιμους πόρους.
Η οικονομική βάση τώρα, έχει κι αυτή ιδιαίτερη σημασία. Όταν δεν καταναλώνουμε μανιωδώς, σαρώνοντας οποιαδήποτε φτηνή χαζομάρα ή και πράγματα που δεν έχουμε πραγματική ανάγκη, συνήθως εξοικονομούμε χρήματα και μπορούμε να αγοράσουμε ένα προιόν που θα έχουμε πραγματικά ανάγκη και θα είναι και καλύτερο ποιοτικά. Έτσι, για μια μεγαλύτερη επένδυση αρχικά, έχω εξοικονομήσει περισσότερα χρήματα μακροπρόθεσμα από την αγορά αντικαταστάσεων, άσε που δεν θα με "κρεμάσει" την ώρα που το έχω ανάγκη. Νομίζω ότι σε όλους μας έχει συμβεί και είναι απογοητευτικό να διαπιστώνεις ότι το φτηνό προιόν που αγόρασες αρχικά, τελικά σου κόστισε παραπάνω σε χρήμα και εξυπηρέτηση.
Τώρα, ας το εφαρμόσουμε στους ανανεώσιμους πόρους και ας χρησιμοποιήσουμε απλώς το νερό για άρδευση ως παράδειγμα. Βραχυπρόθεσμα θα είναι φθηνότερο να χρησιμοποιήσουμε απλώς το νερό δικτύου από την βρύση. Ωστόσο, εάν επενδύσουμε σε ένα καλό σύστημα συλλογής ομβρίων υδάτων (όπως π.χ από τη στέγη μας), τότε τα χρήματα που εξοικονομούμε μακροπρόθεσμα πιθανότατα θα ξεπεράσουν τις μικρότερες ημερήσιες χρεώσεις από την εταιρεία παροχής υπηρεσιών ύδρευσης. Εκτός από αυτό, είναι ένα βήμα πιο κοντά στην ανεξαρτησία, ειδικά σε περιόδους δυσκολιών, όπου μπορεί να μην υπάρχει νερό της πόλης από βλάβη δικτύου ή κάτι πιο τραβηγμένο. Τέλος, αποφεύγω επίσης την εξάντληση της πηγής από την οποία η πόλη αντλεί το νερό της. Τελικά, για μακροχρόνιο οικονομικό λόγο, καταλήγω στη σωστή πλευρά της ηθικής γραμμής. Αν το πράξουμε όλοι, τότε το κόστος θα συνεχίσει να μειώνεται και οι μη ανανεώσιμοι πόροι θα αρχίσουν να αναπληρώνονται.
Αυτή η αρχή συνδέεται επίσης με τις ιδέες της διατήρησης και της ανακύκλωσης της ενέργειας (θρεπτικές ουσίες και πόροι). Όταν γνωρίζουμε ότι οι αποφάσεις που λαμβάνουμε έχουν διαχρονικές ηθικές και οικονομικές επιπτώσεις, συνήθως καταλήγουμε να φροντίζουμε ότι έχουμε πιο υπεύθυνα. Βρίσκουμε επίσης τρόπους να χρησιμοποιήσουμε λιγότερη ενέργεια ή αναπτύσσουμε έναν τρόπο για την αποτελεσματικότερη επαναχρησιμοποίηση των θρεπτικών συστατικών και των πόρων.
Τέλος, αυτή η αρχή της χρήσης και αποτίμησης των ανανεώσιμων πόρων συνδέεται επίσης με την έκτη αρχή (ελαχιστοποίηση παραγωγής αποβλήτων). Όταν το μυαλό μας είναι ανοικτό και τα μάτια μας αναζητούν ανανεώσιμους πόρους, θα βρούμε συχνά μια χρήση για αυτό που άλλοι (και οι ίδιοι) προηγουμένως θεωρούσαν απόβλητο.
"Αξιοποιήστε με τον καλύτερο τρόπο την αφθονία της φύσης για να μειώσετε την καταναλωτική συμπεριφορά και την εξάρτησή σας από μη ανανεώσιμους πόρους."
- David Holmgren
