Η παροιμία του Holmgren για αυτήν την Αρχή: A stitch in time saves nine, and Waste not, want not.

Βασικά, αυτή η αρχή λέει είναι ότι όλα μπορούν να είναι μια θετική πηγή αν γνωρίζουμε πώς να τα χρησιμοποιήσουμε. Σχεδόν κάθε υποπροϊόν μπορεί να έχει χρήση, αν σκεφτόμαστε σωστά.

 Μια άλλη πτυχή αυτής της αρχής που πρέπει να σκεφτούμε εξίσου καλά είναι ότι, αν δεν γνωρίζουμε πώς να χρησιμοποιήσουμε ένα υποπροϊόν ίσως δεν πρέπει να παράγουμε το πρωτογενές προϊόν. Το κλασικό παράδειγμα είναι ένα πυρηνικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας με το υποπροϊόν του αναλωμένου πυρηνικού καυσίμου. Δεν λέω ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την πυρηνική ενέργεια, αλλά έχουμε ένα πολύ επικίνδυνο προϊόν "σπατάλης" που δεν χρησιμοποιείται ως πόρος για τίποτα ακόμα.

Ο Bill Mollison έλεγε συνέχεια: "Το πρόβλημα είναι η λύση." Τις πρώτες φορές που το διάβαζα δεν το καταλάβαινα, απλά δεν μπορούσα να συλλάβω το νόημα αυτής της φράσης. Αφού τέθηκε στο πλαίσιο πολλαπλών διασυνδεδεμένων συστημάτων, συνειδητοποίησα πόσο απλή και λαμπρή είναι αυτή η δήλωση. Ένας άλλος τρόπος να το πούμε είναι: «Το πρόβλημα ή το παραπροϊόν ενός συστήματος είναι συχνά η λύση ή η απάντηση για ένα άλλο σύστημα».

 Το πιο συνηθισμένο "απόβλητο" που οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται είναι η κοπριά. Είτε πρόκειται για ζωική ή ανθρώπινη κοπριά, πολλοί άνθρωποι θεωρούν ότι αυτό είναι κάτι αηδιαστικό που πρέπει να ταφεί σε μια βαθιά τρύπα (όπου μολύνει τα υπόγεια ύδατα), αραιωμένο με τόση ποσότητα νερού που σχεδόν δεν υπάρχει (καταναλώνοντας πάρα πολύ νερό και εξακολουθώντας να διατηρείται ο κίνδυνος εξάπλωσης παθογόνων) ή να υποβάλλονται σε επεξεργασία με χημικά που θανατώνουν τα πάντα μέσα σε αυτό (ρυπαίνοντας το περιβάλλον με καυστικές ουσίες). Εάν θεωρήσαμε την κοπριά ως μια μεγάλη πηγή οργανικής ύλης και γονιμότητας για τη γη, συνειδητοποιούμε ότι αυτό το "απόβλητο" είναι στην πραγματικότητα ένας πόρος. Οι αγρότες το καταλαβαίνουν γιατί χρησιμοποιούν ήδη ζωική κοπριά. Την ανθρώπινη κοπριά οι περισσότεροι άνθρωποι την φοβούνται, θα αναφερθούμε σε αυτήν σε άλλο άρθρο.

 Το κλειδί με αυτή την αρχή είναι να έχουμε πάντα τα μάτια και το μυαλό μας ανοιχτά. Ποτέ δεν ξέρεις πότε θα έρθει μια εξαιρετική λύση, αλλά αν δεν την ψάχνουμε, δεν θα τη δούμε ποτέ.

 "A stitch in time saves nine", δηλαδή, "Μια βελονιά εξοικονομεί εννέα". Αυτή η φράση προέρχεται από την ιδέα ότι μια έγκαιρη προσπάθεια επισκευής ενός αντικειμένου συχνά εμποδίζει περισσότερες εργασίες αργότερα. Έτσι μια βελονιά εξοικονομεί εννέα ράμματα (γιατί εννέα; επειδή στην αγγλική κάνει ρίμα με το χρόνο, time-nine). Μας θυμίζει επίσης να αποφεύγουμε την καταναλωτική νοοτροπία του αγοράζουμε, χρησιμοποιούμε, απορρίπτουμε. Συχνά λέω, πως προτιμώ τα απαραίτητα προ'ι'όντα που αγοράζω να είναι καλής ποιότητας, δεν χαλάνε εύκολα και αν χαλάσουν επισκευάζονται επίσης ευκολότερα.

 Το "Waste not want not" μας θυμίζει ότι όταν σχεδιάζουμε ένα σύστημα στην Περμακουλτούρα, πρέπει να λογοδοτούμε για κάθε υποπροϊόν κάθε συστήματος που δημιουργούμε. Αυτό μπορεί να γίνει αρκετά περίπλοκο, αλλά ο χρόνος που θα δώσουμε για τον προγραμματισμό θα αποδώσει σε λιγότερη εργασία αν σχεδιάσουμε διασυνδεδεμένα συστήματα που ανακυκλώνουν τα «απόβλητα» κάθε συστήματος και τα χρησιμοποιούμε ως πόρους για τη στήριξη ενός άλλου.

 Αξιολογώντας και αξιοποιώντας όλους τους πόρους που έχουμε στη διάθεσή μας, τίποτα δεν πηγαίνει χαμένο.

- David Holmgren